معمر بن راشد مى‏گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: یک نفر یهودى خدمت رسول خدا (ص) رسید و به دقت او را نگریست.

پیامبر اکرم(ص) فرمود: اى یهودى! چه حاجتى دارى؟  یهودى گفت: آیا تو برترى یا موسى بن عمران؛ آن پیامبرى که خدا با او تکلم ‏کرد و تورات را بر او نازل نمود و به وسیله عصایش ‏دریا را براى او شکافت و به وسیله ابر بر او سایه افکند؟

پیامبر(ص) فرمود: خوش آیند نیست که بنده خود ستایى کند، ولکن (در جوابت) مى‏گویم که حضرت آدم (ع) وقتى خواست از خطاى خود توبه ‏کند، گفت: « اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد لما غفرت لی ‏» ؛ خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو مى‏خواهم که مرا عفو نمایى.

خداوند نیز توبه ‏اش را پذیرفت. حضرت نوح (ع) وقتى از غرق شدن در دریا ترسید گفت: « اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد لما انجیتنی من الغرق» ؛ ‏خدایا به حق محمد و آل محمد از تو در خواست‏ مى‏کنم. مرا از غرق شدن نجات بدهى. خداوند نیز او را نجات داد.

حضرت ابراهیم(ع) در داخل آتش گفت:« اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد لما انجیتنی منها »؛ خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو مى‏خواهم که مرا از آتش نجات دهى. خداوند نیز آتش را براى اوسرد و گوارا نمود.

 حضرت موسى(ع) وقتى عصایش را به زمین انداخت و در خود احساس ترس ‏نمود گفت: « اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد لما انجیتنی ‏» ؛ خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو در خواست مى ‏نمایم که مرا ایمن گردانى. خداوند متعال به او فرمود:« قلنا لا تخف انک انت الاعلی ‏» ( طه /68) نترس. مسلماً تو برترى.

اى یهودى ، اگر موسى(ع) امروز حضور داشت و مرا درک مى‏کرد و به ‏من و نبوت من ایمان نمى‏آورد ، ایمان و نبوتش هیچ نفعى به حال اونداشت.

اى یهودى! از ذریه من شخصى ظهور خواهد کرد به نام مهدى (ع) که در ‏زمان خروجش ، عیسى بن مریم براى یارى او فرود مى‏آید و پشت‏ سر او نماز مى‏خواند.

پی نوشت:بحار الانوار، ج‏16، ص‏366، به نقل از جامع الاخبار، ص 98 / سایت تبیان

رسول اکرم صلى الله علیه و آله می‌فرماید:

«طوبى للصابرین فى غیبته، طوبى للمقیمین على محبته» ؛ "ینابیع المودة، ج 3، ص 101"

خوشا به حال صبر کنندگان در ایام غیبتش، خوشا به حال پایداران بر دوستى و محبتش.

پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید:

«...انتظار الفرج عبادةٌ. وفی روایة اخرى أفضل أعمال اُمّتی انتظار فرج اللّه عزّوجلّ».

                 انتظار فرج عبادت است... برترین اعمال امت من انتظار فرج است.

بحار الانوار، ج 52، ص 122، ح 2 و 3.

السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

سلام به همه منتظران صفحات انتظار. سلام به همه روزه داران رمضان المبارک
اقاجون... ماه دعاست. ماه نیایشه. ماه دوستی با خداست. ماه تفکره...
خدا خیرش بده بزرگواری که این سوال رو مطرح کرد و منو به فکر فرو برد. برای همه رمضانیون هم حتما مفیده! وقتی یه کم بهش دقیق بشیم.

تو روزهای زندگی مون چقدر زمان رو برای خدا و اهل بیت علیهم السلام اختصاص میدیم؟؟؟

منه مسلمون شیعه? در روزهای عادی چقدر به یاد ائمه اطهار علیهم السلام هستم؟ روزی چند بار سلام میکنم به امام حاضرم؟ روزی چند ساعت یا حتی چند دقیقه یا حتی چند ثانیه با خدای مهربونم حرف میزنم؟؟؟؟؟

تو کل روزای هفته یه روز رو برای آقامون میدونیم. یه ادینه رو سعی میکنیم به یادش باشیم. تو کل سال? یه ماه رمضون داریم که یاد خدا می افتیم خدایا چقدر مهربونی که با همه رو سیاهی و نافرمانیم بازم منو دعوت میکنی برا رحمت و محبتت. خدایااااااا...

تو که حتی دست بنده های خطاکارت رو رد نمیکنی...? ببین من بنده رو سیاهت رو? که دست خالی و از همه دنیا بریده و نا امید? تو این ماه عزیز عاجزانه اومدم در خونت... خودت می دونی تک تک مون کلی حاجت داریم. کلی ارزو داریم ولی سیدی... این بار همه خواسته هامون رو کنار میذاریم و فقط یه چیز ازت می خوایم... خدایا با همین دستای گدایی ازت فرج مولامون رو می خوایم. می خوایم ما رو شایسته اومدنش بکنی. خدایا تورو به عزتت قسم? امسال رو اخرین سال غیبت اقامون? مولامون? حجه بن الحسن (عج) قرار بده......

اللهم عجل لولیک الفرج

العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی یا مولا

التماس دعای فرج

بسم رب المنتَظَر

مولای من? این روزها هوای بارانی دلم? عجب هوس پرواز کرده است.

میخواهد تا آخرین اوج رهایی قطره قطره ببارد.

میخواهد بر خاک نشیند و بوی خاکِ نَم خورده دیدگان منتظرانت را? بر تمامی ادمیان نوید دهد.

آقای من... این روزها تاریخ زندگی مان بوی دنیا میدهد.

نمیدانم از کدامین گناهانمان? اینچنین انتظارمان به درازا کشیده است.

فصل های زندگی? رنگ باخته اند و جز در حسرت انتظارت نمیگذرند.

بهار دلم... نمیدانستم چشم به راه آمدنت بودن اینچنین ملال آور است.

نمیدانستم این همه مدعیان انتظارت? ابرهای غیبتت را دیوار وار امتداد میدهند.

ای یگانه ترین منتَظَر... دیگر هوایی برای نفس کشیدن نمانده است.

 آرزوهایمان در بهاری ترین ادینه? رنگ خزان بر خود دیده است....

مولای من... آیا میرسد روزی که منتظران مصلح? صالح باشند؟!

آقای من... دلم برایت چه غریبانه تنگ شده است........

امام باقر علیه السلام: هرگاه قیام کند به کعبه تکیه دهد و سیصد و سیزده مرد بر گردش حلقه زنند . نخستین سخنى که مى‏گوید این آیه است «بقیة اللَّه براى شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید». آن گاه مى‏فرماید: من بقیة اللَّه هستم و حجّت و جانشین او بر شما. هیچ درود فرستنده‌‏اى به او درود نفرستد مگر چنین: درود بر تو اى باقیمانده خدا در زمین خدا.

منبع: میزان الحکمه

«بسم رب المنتظر»

الهی منجی انسان کی آید؟               شراب هستی انسان کی آید ؟

روزها از پی هم می گذرند، سالها می گذرند و قلب ها در آتش هجرانت می سوزند. کبوترها دیگر نای نغمه خوانی ندارند، دلها دیگرهوس غزل گفتن نمی کنند. دیگر دلها قصیده سرایی نمی کنند.

 اینک تمام شعرها به یک مصرع ختم می شوند " یا اباصالح بیا"

دیگر چشمها اشک نمی بارد! حال دیگر دیده ها خون می بارند." چشمها در طلب لعل یمانی خون شد". آیا صدای ندبه خوانان که ازعمق جان، فریادت می زنند، آیا تپش قلبها که هرآن ملتمسانه چشم به آسمانها دوخته اند و شعله های آه جانسوزشان، یاس ها را به گریه واداشته، به دیار سبز حضورت نمی رسد؟ آه از هجران ." مردم ، دراین فراق و درآن پرده راه نیست یا هست و پرده دار نشانم نمی دهد."

 ای مهدی فاطمه، ای عزیز دل زهرا، تا کی باید پشت درهای سبز رنگ انتظار بنشینیم؟

 تا کی باید چشم هایمان یتیم ندیدنت باشند؟؟؟

هیچ چیز سخت تر از انتظار نیست.

 اما اگر بدانی که در پس این پرده های انتظار، بهاری نشسته و منتظر تمام شدن زمستان دلهاست، تا سبد سبد شکوفه به دلها هدیه دهد، آن موقع است که انتظار آسان می شود. آن گاه است که برای رسیدن یک جمعه ی سبز ، دستها پلی می شوند تا آسمان ، تا قاصد دلهای عاشق را به آن جا بفرستند و بگویند:

 پروردگارا؛ باران رحمتت را بر این کویر ببار و اکسیر عشق را بر وجود خاکیمان بریز، ما را از باده عشق مهدی(عج) مست گردان تا پذیرای حضورش باشیم و عاشقانه فریاد بزنیم

" یا اباصالح بیا"

صلوات برتر از بیست هزار سال طاعت فرشته

وقتی که پیامبراکرم صلی الله علیه وآله و سلم در شب معراج به آسمان چهارم رسید، فرشته ای را دید که لوحی در پیش روی خود نهاده و در آن نگاه می کند و مانند رودی اشک از دیدگان می ریزد.

آن ملک متوجه حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم در آسمان چهارم نشد و لذا جبرئیل با بال خود بر او زد و هنگامی که ملک متوجه شد، بلافاصله رکاب آن حضرت را بوسید ، تعظیم و اکرام نمود و عرض کرد: یا رسول الله مرا معذور دارید، چرا که نور زیادی از این لوح متصاعد بود و به همین جهت من متوجه حضور شما نشدم .

آن حضرت فرمودند: در این لوح چه چیزی نوشته شده است؟ ملک عرض کرد، در این لوح نوشته است: لا اله الا الله ، محمد رسول الله ، علی ولی الله. سپس ملک گفت که من دو رکعت نماز بجا آورده ام که بیست هزار سال طول کشیده است. به امر خدا پنج هزار سال در قیام و پنج هزار سال در رکوع و پنج هزار سال در سجود و پنج هزار سال درحال تشهد بودم. حالا ثواب این نماز را به شما هدیه می کنم به امت شما. حضرت باز فرمودند که امت من احتیاج به نماز تو ندارند. پس بدان که به عزت خدا هر کس از گناهکاران امت من یک بار صلوات بفرستند، ثواب آن از بیست هزار سال طاعت تو برتر است.

منبع: آمالی صدوق، ج 3، ص 429/ لئالی الاخبار،ج3، ص 429. / سایت تبیان

بسم رب النور

اللهم اهل الکبریاء و العظمه
 و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرحمه
 و اهل التقوی و المغفره
 اسئلک بحق هذا الیوم
 الذی جعلته للمسلمین عیدا
 و لمحمد صلی الله علیه و اله
 ذخرا و شرفا و کرامه و مزیدا
 ان تصلی علی محمد آل محمد
 و ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمد و ال محمد
 و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و ال محمد صلواتک علیه و علیهم
 اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک منه عبادک الصالحون
 و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک الصالحون

السلام عیلک یا صاحب الزمان.... السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

اقاجونم سلام. مولای مهربونم عیدتون مبارک. اقاجون... گذشت. این بارم عین برق اومد و عین برق از جلو چشمامون رد شد و رفت. نمیدونم تا سال دیگه ماه رمضون زندم یا نه؟! نمیدونم بازم میرم مهمونی خدا یا نه؟! اقاجون نمیدونم باید خوشحال باشم یا ناراحت. نمیدونم باید ولوله سر بدم یا ناله کنم. مولای من، اقاجون، همه چی داره همین طوری عین باد میگذره ولی نمیدونم چرا این انتظار، این چشم به راهی، این غربت و غیبت، به اخر نمیرسه. نمیدونم کِی ابرهای غیبت می خوان از جلو خورشید عالم تابمون کنار برن... اقاجون اگه تو این ماه نتونسته باشم خودمو اون جوری بسازم که تو دوست داری، اگه هنوزم همون بنده ای باشم که سال پیش بودم....
سیدی.......... اقاجون همه روز عید شادن، همه به هم تبریک میگن. اخه عید بندگی و عبودیتِ. همه خوشحالن که مهمونی خدا رو سربلند بیرون اومدن و الان میرن از خدا عیدی شونو بگیرن. اما....

خدایا اگه این عید و این نماز عبودیت و بندگی رو برامون قرار نمیدادی، هممون از غصه فراق رمضون دق میکردیم. خدایا ما رو به بندگیت بپذیر. خدایا میدونم کاری نکردم ازت توقع عیدی داشته باشم ولی خیلی بزرگ و کریمی، این بنده حقیرت، دست خالی اومده ازت عیدی بگیره. اومده تو کاسه گداییش عیدی براش بذاری. معبودا..... امیدوارم همه مون سربلند بیرون اومده باشیم. امیدوارم اون چیزایی که تو این ماه عزیز به دست اوردیم، بتونیم حفظ شون کنیم. مبادا قرآنی که الان همنشین طاقچه دلمون شده، دوباره بره رو طاقچه اتاقمون. مبادا....

خدایا توفیق مون بده، کمکمون کن که بدون تو هیچیم. خدایا دل مولامونو ازمون خشنود کن. کمکمون کن جوری باشیم که آقامون بهمون افتخار کنه

خدایا میشه یه روزی نماز عیدو پشت سر آقا اقامه کنیم؟؟؟

میشه یه روز نوای دلنشین اللهم اهل الکبریا رو با نوای قشنگ اناالمهدی با هم بشنویم؟؟؟

اقاجووووووون.........

اللهم عجل لولیک الفرج

اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه

بسم رب العاصین

میدونم نه مناسبتی در کاره? نه ادینه ای برای آپ کردن وبلاگ. اما بهانه ای برای ندبه کردن در فراق آقا... سلام به همه دوستان صفحات انتظار

منتظران مهدی فاطمه(عج) داره تموم میشه. یه ماه گذشت. ماهی که باید بخشیده میشدیم گذشت. ماهی که باید ظهور مولا رو طلب میکردیم گذشت و هنوز که هنوزه خبری نشده...

یه کاری بکنید? دیگه وقتی نمونده.....

بیاین تو این ساعت های باقی مونده دخیل ببندیم در خونش. کریم تر از اونیه که دست خالی برگردونه. مهربون تر از اونیه که به بنده های عاصیش توجه نکنه.

آقا جون.......  یعنی میشه با ما نوای العجل سر بدی؟ یعنی میشه همراه ما? تو همین صفحات انتظار خودت? برای براورده شدن حاجت هممون دعا کنی؟ یعنی میشه دیگه این همه غربت و انتظار و دوری تموم شه؟؟؟؟ مولاااااااااااا....

العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان و یا خلیفه الرحمن

السلاعه الساعه الساعه

العجل العجل العجل

ادرکنا ادرکنا ادرکنا

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

اللهم اجعلنا من انصاره و اعوانه....

مهر آفرینا! تو خود فرموده ای" ادعونی استجب لکم"

های ای زمینیان با علی چه کردند...؟

این سوالی بود که آسمانیان از اهل زمین می پرسیدند شب می رفت تا به صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها از خانه علی(ع) برخاست. کوفه درمیان دستان آکنده از شرمش، مردمی از تبار عرشیان را با فرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد. تاریخ هم از عمق این فاجعه تام می گریست و خطاب به زمینیان می گفت...؟ ای مردم با تجسم عدالت چه کردید؟ ننگتان باد که با وسوسه های شیطانی، دستان خود را به خون بهترین انسان آلودید... آیا نیندیشید که زمین، لحظه های بدون علی(ع) را چگونه سر کند؟ شب بدون مناجات علی(ع) چگونه سحر کند؟

نفرین بر آن دستان مظلوم کش که خاک نشینان را باز هم بر خاک نشاندند و زخمی عمیق در سینه درد آلود تاریخ بشر نشاندند، زخمی که با هیچ مرهمی التیام نمی یابد.

منبع سایت تبیان