«
بسم رب المنتظرین»
غم مخور ایام هجران رو به پایان می‌رود این خماری از سر ما میگساران می‌رود
وعــده دیدار نزدیک است یاران مژده باد روز وصلش می‌رسد ایام هجران می‌رود
سبــــزه دامن نســـــــرین تو را بنــــده شــــــوم ابتــــدای خط مشـــــکین تو را بنــــده شــــوم
چیــــن بر ابـرو زدن و کین تو را بنـــــــده شوم گــــــره بر ابروی پر چین تو را بنـــــــده شوم
خوش کنی خاطر مسکین به نگاهی سهل است سوی تو گوشه چشمی ز تو گاهی سهــل است
مولای کائنات سلام. توان اینکه « مولای من» صدایت کنم را ندارم. پس هان ای مولای کائنات بر تو سلام. برتو ای پاکترین سلال? بشر سلام و سلام و سلام که سلام به حق شایست? چون تویی است. نام خدا جز بر حبیب خدا که را سزاست؟
عبور جمعه‌ها از پس یکدیگر ردپایی از آه را بر جای میگذارد و خطی از انتظار را. سوگند خورده‌ام که دیگر برایت قلم نفرسایم تا آنگاه که مقلب القلوب قلب را به تپیدن برای تو وا دارد و از تپیدن برای هر که جز تو و و خواست تو نگاهش دارد. از این رو مرا اباست از اینکه قلم را به وصف وا دارم و چرخشش را بر روی صفحه دفتر و نه بر روی صفحه دلم نظاره‌گر باشم.
مولای کائنات؛ انتظار یگانه مفهومی است که درزندگی یکایک ما بر جای مانده است؛ زندگیهای بی‌رنگ؛ زندگیهای بی‌بو؛ زندگیهای بی‌طعم .....
برای زندگیمان به دنبال رنگ می‌گردیم غافل از آنکه هر آنچه غیر تو و خواست تو رنگ رنگ است و نه رنگ برای زندگی. به دنبال بو می‌گردیم غافل از آنکه اینها عطرهای قلابیی است که در خیمه شب بازی سرگرم کننده‌مان به بوی آن سر مست شده‌ایم. به دنبال طعم می‌گردیم غافل از آنکه جام شوکران را به نام طعم شیرین زندگی جرعه‌نوش میکنیم و لبخند زنان می‌ستاییمش.
و اگر گاهی که از تمامی این زرق و برقهای آتشین و ناپایدار به تنگ آمدیم قلمی می‌فرساییم و یا جشنی بر پا و مجلسی بر قرار؛ و دل خوش می‌داریم که یاور راستین توییم ای بهان? خلقت.
نه اینها رنگ و طعم و بوی زندگی نیستند، چه ، اگر بودند باید آذرخشی از تو می‌داشتند. باید پایدار می‌بودند؛ باید آرام دل می‌بودند؛ باید بوی صفا و عشق می‌دادند نه دوری و نفرت.
مولای کائنات؛ از کدامین درد بنهفته در سینه با تو باز گویم؟ درد تنها فراق یک شخص نیست. درد تنها فراق یار نیست. درد آن است که بدانی حضور و غیبت آن یار برای زندگی‌ات به سان زیستن در نور و ظلمت است؛ و ببینی که عاشقان مدعی به زیستن در ظلمت خو کرده‌اند و نور زندگیشان در زبانهاشان یخ بسته است.
درد آن است که بدانی با بودن او همه چیز سپید سپید خواهد شد، زخمی بر دلی نخواهد نشست، حرمتی دریده نخواهد شد، ظلم واژ? نا‌آشنای عالم خواهد شد، همه در نور خواهند زیست، و زندگی رنگ و بو و طعم خواهد داشت؛ ولی همه خاموش سرها در گریبان فرو برده با چشمانی خسته و دلهایی خسته‌تر دست در کمر همت نزنند وبه تاریکنای خیال خویش پناه جویند و شوند آنچه نباید باشند:
سالهــــــا دل طلب جام جم از ما میکرد وانچه خود داشت ز بیـــــگانه تمــــنا میکرد
سخن کوتاه که عهدت کردم قلم نفرسایم. و لیک این ختام زخم کهن? دل ریشم است که:
گفته بودم چو بیایی غــم دل با تو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه شرحا شرحا
نوشته یه منتظر
«بسم رب المهدی»
موعود من! ثانیه هایم همچنان با شتاب از پس هم میگذرند. گویی از چیزی هراسناک میگریزند. نمیدانم از چه؟! شاید از من! شاید از آدینه های بی نشانه! شاید از شوق دیدار صبح هنگام! یا شاید هم فرار از عادت ها و منیت ها.... نمیدانم! هر چه هست بوی فرار میدهد و دوری و غربت....
مولای من! خود را منتظرت می خوانم و در آدینه های بارانی برای آمدنت دخیل میبندم. مهدی جان! هنوز اذین کوچه پس کوچه های بی نشان مان? طعمه گاه نگاه های لغزان عاشقانت است... هنوز هم رنگ قلم های دلنوشته? سبزترین سبزهاست. هنوز هم منتظرانت امیدوارند و با حسرت تمام چشم بر نیمه شعبانی دیگر دوخته اند و این گذر فرصت ها همان حقیقت تلخ سالیان دراز غیبت است. و ما همچنان به شمارش آن دلخوش کرده ایم.
موعودا... نمیدانم در کدامین سوی این دنیای رنگارنگ به دنبالت باشم. نمیدانم در پس کدامین آه تمنای آمدنت را داشته باشم... ای امید دردمندان! در کنار کدامین بارگاه ملکوتی نوای ندبه سر داده ای؟
ای قرار هستی ام! نمیدانم چگونه از میان این همه رنگ و نیرنگ بگریزم... نمیدانم به کدامین سو? دیده های ابریم را بَست زنم... تا شکوفه های دیدارت، آغازگر زندگانیم باشند!
مهدی جان! افکار کوتاهم دیگر راه به جایی ندارند. همه دنیا و دنیائییانش هم داستان شده اند تا بر عادت ها دامن زنند و ظهورت را با خون سرخ استقبال کنند و اینک...
این منم و این ماه خودسازیی دیگر. من همان منتظر عاصیم و او همان یگانه مهربان. همو که با تمام نا فرمانیم باز هم مرا به مهمانی خویش فرا می خواند
و تو همان موعود منتظر
گویی همین دیروز بود که با خودم عهد بسته بودم تا برای آمدنت کاری کنم. گویی همین دیروز بود که سعی کردم زبانم را روزه کنم و چشمم را از هر انچه او نهی کرده است فرودارم تا قدمی از برای ظهورت باشد. اما.... اما روزها بازهم گذشتند و من قدم از قدم بر نداشتم. اینک می خواهم یاریم کنی. می خواهم قدم هایم را بر عهدت استوار کنی تا دیگر عهدت نشکنم. مولای من یاریم کن.....
یاریم کن که دیگر تاب دوریت ندارم...
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
امام صادق ( ع ) فرمودند :
من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین
هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مىکند.
وسائل الشیعه ج 7 ، ص 375 ، ح 22
یک خواهش از برادران و خواهران وبلاگ نویسم:
«بسم رب المهدی»
اینم یه سوغاتی از حرم رضوی برای همه منتظران صفحات انتظار:
با عطر گل مریم بخونیدش!
تاریخ می گوید: همه فاطمه (سلام الله علیها) را گم نکرده بودند! در دل شب آنگاه که مردمان ِ غافل از فاطمه خفته بودند هفت تن در جوار پیکر فاطمه (سلام الله علیها) بودند و نگاهشان به گام های علی(علیه السلام). بعدها هم همینان مزار فاطمه را می شناختند....
امروز هم همه امامشان را گم نکرده اند! در سجاده های نیمه شبها، در هیاهوی روزها، انگاه که مسلمین ِ غافل از امام، در بی خبری و غفلت سرگردانند، هستند کسانی که از امام زمانشان دور نیستند....
دیروز فاطمه را آزردند، رحمت از ما گرفته شد. امروز بازگردیم، دل فاطمه را به دست اوریم. که این شاهراه رسیدن به رحمت است. فاطمه(سلام الله علیها) را شادمان سازیم، که خدا از ما شادمان شود.
با فاطمه باشیم تا با اماممان باشیم! تا از سرگردانی نجات پیدا کنیم.
آنان که با فاطمه بودند و اینان که با امامشانند، گرچه در روزگار ظهور نباشند، روزگارشان را به حضور میگذرانند.
دلنوشته:
روزهای عمرمون همین طوری از پس هم دارن میان و میرن و به ارومی از کنارمون رد میشن. انگار همین دیروز بود که صفحات انتظار رو شروع کردیم به ورق زدن. چله اولمون گذشت ولی از دلبرمون خبری نشد. چله دوم رو با این امید شروع کردیم که تا به اخر نرسیده مولامون ظهور کنه و چشم و دلمون به جمال نورانیش روشن بشه.
نمیدونم تا حالا چند بار در کنار هم برای ظهور مولا دعا کردیم و اللهم عجل لولیک الفرج گفتیم. راستشو بخواین حسابش از دستم در رفته... ولی نمیدونم چرا، نمیدونم چرا اثری نداشته! شایدم اثر داشته ولی کافی نبوده! شایدم فقط، عادت به یه ذکر شده و از حقیقت ماجرا که همراهی با خونه تکونی دلمون باشه دور مونده. شایدم زرق و برق دنیا باعث شده به همین ذکر و چند رکعت نماز و نهایتش اگه خیلی خوب باشیم چند صفحه قران اکتفا کنیم و همه اینا دست به دست هم بده تا پرده غیبت کلفت تر بشه و.......
بی تعارف بگم: هنوز غافلیم. هنوز هم با همه تلاش ها و دوئیدن هامون قدم از قدم برنداشتیم. هنوز هم همون ادمایی هستیم که رجب سال پیش بودیم. هنوز هم داریم فقط به ذکر اکتفا میکنیم و از عمل به دوریم. کاش میشد پرده حرف و ذکر بی دل رو پاره کنیم. کاش میشد غفلت رو کنار بذاریم و یه قدم اساسی برداریم. کاش میشد رجبی باشیم و رجبی فکر کنیم و رجبی عمل کنیم.
این دومین رجبیه که با همدیگه تو صفحات انتظار داریم قدم میزنیم. از سال پیش تا حالا چی کار کردیم؟ چه تفاوتی در ما حاصل شده که قبلا نبوده؟ ایا چیزی جز گناه و عادت های بیشتر بهمون اضافه شده؟ بیاین صادقانه به خودمون جواب بدیم. از خودمون بپرسیم تو این یه سال از عمرمون، از رجب?? تا رجب ?? چی کار کردیم؟ برای ظهور، برای محبی، برای انتظار، برای معشوق ....
کجایید لبیک گویان ماه رجب؟ کجایید منتظران راستین یوسف زهرا؟ أینَ الرجَبیون؟؟؟؟
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
«بسم رب المهدی»
با سلام به همه همراهان صفحات انتظار
در سالی که به نام مقدس پیامبر اعظم صلوات الله علیه مزین شده، چه خوب که بحث هایی پیرامون این موضوع داشته باشیم. ما به عنوان یک مسلمون، به عنوان یک شیعه چقدر پیامبرمون رو میشناسیم؟ اون شخصیت بزرگوار که خاتم همه پیامبران و برگزیده همه عالمیان هست رو چقدر درک کردیم؟ وقتی نکیر و منکر بپرسن پیامبرت کیه! ما چه جوابی براش داریم بدیم؟ آیا فقط گفتن «أشهَدُ أنَّ مُحَمَّدآ عَبدُهُ وَ رَسولُه» کافیه؟ آیا همین شناخت ناچیز از چنین شخصیتی که پیامرسان الهی ماست، کفایت میکنه؟ قطعا این طوری نیست. ای کاش همه ما در این فرصتی که بدست اومده، و در این تلنگر بزرگی که با این نامگذاری به همه ما وارد میشه، کمی به شناخت ایشون بپردازیم و سعی کنیم از دریای بیکران نبوی بهره ای، هرچند خرد و ناچیز برده باشیم، تا فردای قیامت مدیون ایشون و خودمون نباشیم.
به این حدیث نبوی توجه کنیم:
یا أ باذَرّ! اِغْتَنِمْ خَمْسا قَبْلَ خَمْسٍ: شَبابَک قَبلَ هَرَمِکَ، وَصِحَّتَک قَبْلَ سُقْمِکَ، وَغِناک قبلَ فَقْرِکَ وفَراغَک قَْبلَ شُغْلِکَ وَحَیاتَک قَبْلَ مَوْتِکَ
... اى ابوذر!
پنج چیز را قبل از پنج چیز، قدر بشناس و غنیمت بدان:
جوانى ات را، قبل از پیــــــــرى،
تندرسى ات را، قبل از بیـمارى،
دارایى ات را، قبل از تنگدستى،
فراغت خود را، قبل از گرفتــارى،
و... زندگیت را، قبل از مـــــرگ...
اگر بتوانیم در جوانى ، کارى براى پیرى بکنیم،
اگر بتوانیم از تندرستى ، بهره کامل ببریم،
اگر موفق شویم مال را در جاى درست خود، مصرف و خرج کنیم،
اگر از فرصتهاى گرانبها، حداکثر استفاده را بگیریم،
و اگر از عمر گرانمایه ، براى خانه ابدى و سراى آخرت ، رهتوشه اى برداریم ،دیگر چه غم و اندوهى؟
بیشتر زیان زدگان، کسانى اند که گهر وقت را، رایگان از دست مى دهند. مگر مى توان وقت رفته را باز آورد؟... هرگز!
پس بیاید در اولین قدم به این موضوع توجه کنیم و سعی کنیم با شناخت بیشتری نسبت به وجود مقدس پیامبر رحمت و محبت، و عمل کردن به احادیث اون بزرگواران، یک منتظر واقعی باشیم. که منتظر بودن جز عمل به دستورات قران و سیره پیامبر چیزی نیست و ما امروز وظیفه داریم تا پیرو امام زمان خود باشیم. ماها اکثرا منتظر نشستم و چشم دوختیم به غروب جمعه، و همش دعا و خدا خدا کردن که اقامون ظهور کنه و ما هم جزء یاران اون حضرت باشیم. ایا این منتظر بودن واقعیه؟ آیا ندبه و عهد بستن تنها کفایت میکنه؟ مبادا جزء زیانکارانی که باشیم که روز قیامت از حسرت دست به دهن میگیرند.
از رسول خدا بشنویم:
یا أ باذَرّ! إ یّاکَ وَالتَّسْوِیفَ بِعَمَلِکَ فَإ نَّکَ بِیَوْمِکَ وَلَسْتَ بِما بَعْدَهُ، فإ نْ یَکنْ غَدٌ لَکَ فَکُنْ فِی الْغَدِ کَما کُنْتَ فِی الْیَوْمِ. وَإ نْ لَمْ یَکُنْ لَمْ تَنْدَمْ عَلى ما فَرَّطْتَ فِیِ الْیَوْمِ.
یا أ باذَرّ! کَمْ مِنْ مُسْتَقْبِلٍ یَوْما لایَسْتَکْمِلُهُ، وَمُنتَظِرٍ غَدا لا یَبْلُغُهُ.
یا أ باذَرّ! لَوْ نَظَرْتَ إ لَى الاْ جَلِ وَمَسِیرِهِ لاَ بْغَضْتَ الاْ مَلَ وَغُرورَهُ.
یا أ باذَرّ! کُنْ کَأ نَّکَ فِی الدُّنْیا غَرِیبٌ أ و کَعابِرِ سَبِیلٍ وَعُدَّ نَفْسَک مِنْ أ صْحابِ الْقُبُور
... اى ابوذر!
از این که کارى را به آینده موکول کنى و کار امروز را به فردا بیفکنى بپرهیز.
تو امروز، در مقابل امروزت هستى، از آینده چه خبر دارى؟
اگر فردایى داشتى ، براى فردایت چنان باش که براى امروزت بودى .و اگر به فردا نرسیدى ، بر کوتاهى و قصور امروز، اندوه نخواهى داشت.
اى ابوذر!...
چه بسا کسانى که به استقبال روزى مى شتابند و در انتظار فردا للّه یى هستند ولى هرگز به آن نمى رسند. اگر به اجل و سرنوشت آن بیندیشى، آرزوهاى دور و دراز، و مغرور شدن به آنها را دشمن خواهى دانست ...
اى ابوذر!
در دنیا چنان باش که گویى غریبى هستى، یا یک رهگذر، و خود را از اهل گور به حساب آور...
بیاید با همدیگه تلاش کنیم با عمل به قران و احادیث، خودمون رو بسازیم برای انسان بودن واقعی، برای مسلمون بودن حقیقی و برای شیعه زیستن عملی....! که اگه این طوری زندگی کردیم می تونیم ادعای منتظری و محبی امام عصر عجل الله رو داشته باشیم و اون موقعست که می تونیم ذکر زیبای "اللهم عجل لولیک الفرج" رو جامه عملی ببخشیم و از حصار حرف و عادت و تکرار خارج بشیم.
به امید آن روز.....
به امید ظهور........
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر
اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه
العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی
بسم رب العلی و بسم رب المهدی
معبودم، مرا از عزت و سربلندی همین بس که تو مرا پرورده‌ای و از افتخار و غرور برایم همین بس که بند? توام؛ محبوب من، تو همان‌گونه‌ای که من دوست می‌دارم، پس مرا نیز آنگونه کن که خود دوست می‌داری
فرا رسیدن سیزدهم رجب المرجب، ولادت فرخنده مولای متقیان، امیر مونان علی بن ابی طالب علیه السلام به پیشگاه مبارک حضرت بقیه الله، صاحب الزمان، مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف، و تمامی دوستان و منتظران حضرتش تبریک و تهنیت باد. باشد که رهروان راستینی برای ان بزرگواران باشیم.
التماس دعا
به امید ظهور
اللهم عجل لولیک الفرج
«بسم رب العاصین»
سالروز بعثت نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صل الله علیه و اله و سلم بر تمامی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت و فرخنده باد
اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرمودند: اى مردم ، با اطاعت خدا، به خدا نزدیک شوید تا این که خداوند شما را به خیر برساند... و از اموال خودتان در حقوق لازم انفاق کنید. در این حال، مردم بلند شده و عرض کردند اى رسول خدا بدن ما ضعیف است و مال و منالى هم نداریم که بذل و بخشش کنیم، پس چه کنیم؟
حضرت فرمودند: صدقات قلبى و زبانى بدهید. باز مردم سؤال نمودند: چگونه صدقه بدهیم؟ حضرت فرمودند: صدقات قلبى، این است که محبت خدا و محمد رسول خدا و على ولى خدا و همه کسانى که براى قیام در راه دین خداوند انتخاب شده اند ( ائمه معصومین علیهمالسلام) و محبت پیروان آنها و کسانى را که از دوستداران شیعیان هستند در دلتان ایجاد کنید. اما صدقات زبان، این است که مشغول به ذکر خداوند باشید و صلوات بر محمد و آلش بفرستید، زیرا خداوند شما را به واسطه این اعمال به بهترین درجات مىرساند.
صلوات و رنج شیطان
روزى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله از راهى عبور مىکرد. در راه شیطان را دید که خیلى ضعیف و لاغر شده است. از او پرسید: چرا به این روز افتاده اى؟ گفت: یا رسول الله از دست امت تو رنج مىبرم و در زحمت بسیار هستم . پیامبر فرمودند: مگر امت من با تو چه کرده اند ؟ گفت: یا رسول الله، امت شما شش خصلت دارند که من طاقت دیدن و تحمل این خصایص را ندارم . اول این که هر وقت به هم مى رسند سلام مىکنند. دوم این که با هم مصافحه - دست دادن- مى کنند. سوم آن که ، هر کارى را که مى خواهند انجام دهند «ان شاء الله» مى گویند ، چهارم از این خصلت ها آن است که استغفار از گناهان مى کنند ، پنجم این که تا نام شما را مى شنوند صلوات مىفرستند و ششم آن که ابتداى هر کارى « بسم الله الرحمن الرحیم» مى گویند.
پیامبر خدا فرمودند: دوست دارید شما را به بخیل ترین ، کسل ترین ، عاجزترین ، دزدترین و جفاکارترین مردم راهنمایى کنم؟ بخیلترین مردم کسى است که هنگام ملاقات با مسلمانى به او سلام نمىکند، کسلترین مردم کسى است که در عین صحت و سلامتى و فراغت خاطر، خداى خود را حمد و ستایش نمى کند، دزدترین مردم کسى است که از نمازش مى دزدد ، جفاکارترین مردم کسى است که نام مرا بشنود و صلوات بر من نفرستد
و عاجزترین مردم کسى است که قدرت و توانایى دعا کردن را ندارد.برگرفته از کتاب: حکایت هاى شنیدنى از فضائل و آثار صلوات و سایت تبیان
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر
اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی
«بسم رب المهدی و بسم رب المنتظر»
الحمدلله رب العالمین وصلىالله على سیدنا وحبیب قلوبنا وطبیب نفوسنا محمدصلى الله علیه وآله وآله الطاهرین ولاسیما بقیة الله فىالارضین واللعنة على اعدائهم اجمعین الىیوم الدین.
قال الله عزوجل: لقد من الله على المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم یتلوا علیهم آیاتهویزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة وان کانوا من قبل لفى ضلال مبین
خدا بر اهل ایمان منت گذاشت که رسولى از خود آنها در میان آنان برانگیخت که بر آنها آیات خدا را تلاوت کند و نفوس آنان را از هر نقص و آلایش پاک گرداند و به آنان احکام شریعت وحقایق حکمتبیاموزد، هر چند که قبل از آن در گمراهى آشکارى بودند.
ال عمران ایه ???
سلام به همه همراهان صفحات انتظار
سلام به همه مسلمانان پیرو خاتم انبیاء و منتظران مهدی موعود عجل الله و تعالی فرجه الشریف
راستش تو این برگ از صفحات انتظارمون مونده بودم چه مطلبی انتخاب کنم. کار سختیه! مخصوصا برای مایی که خیلی کم فرصت کردیم اسلام رو بشناسیم! مایی که خیلی کم تلاش کردیم پیامبر رحمة للعالمین رو درک کنیم... حالا که می خوام از اون وجود مقدس و از اون سرچشمه رحمت بگم، نمیدونم ازکجا باید شروع کنم... 
ولی خب... مطلب همیشه خودش جور میشه.... چند روز پیش داشتم در مورد مرگ و عالم بعد از مرگ! مطالعه میکردم. چه چیزایی که توش ننوشته بود.... امروز هم وقتی به برگ شانزدهم دقت کردم دیدم ثانیه شمار عمرم چقدر داره زود میگذره و منه مسلمون چقدر غافلم از هشدارها و احادیث گرانقدر پیامبرم که از روی محبت و مهربونی پدرانه در حق انسان ها ادا شده و ما انسان های اخرالزمان چقدر قدرنشناس این نعمت بزرگیم. و با همین ناسپاسی روز به روز پرده غیبت رو که گناهان ماست کلفت تر میکنیم و باز هم گلایه و شکایت که خدایا چرا امروز هم اقامون نیومد؟؟؟!!!!....
یادمه وقتی کوچیک بودم هر کی صفحات زندگیش تموم میشد و میپرسیدم چی شده؟ فلانی کجا رفته؟ چرا همه دارن گریه میکنن؟ و غیره یه جواب بیشتر نمیشنیدیم. بهم می گفتن:
" رفته پیش خدا..... "
امروز برگشتم به دوران گذشته. به زمان شیرین کودکی. منی که از ابتدا مسلمان به این دینا قدم گذاشتم. منی که اول جملاتی که پرده گوشم رو نوازش کرده، اذان و اقامه بوده.
" الله اکبر و محمد رسول الله (ص) و علیا ولی الله..... "
منی که تو نعمت اسلام و محبت ولایت قدم به این دنیای خاکی گذاشتم. منی که تو هر شهری از کشور اسلامی قدم بردارم حداقل یک خیابون به اسم زیبای ولیعصر (عج) هست ولی غافل از رهگذران غفلت زده که حتی توجهی به اسم مکانی که درش هستن ندارند و .....
داشتم فکر میکردم آیا لطفی بزرگتر از این برای منه انسان می تونسته وجود داشته باشه؟ مگه نه اینکه برای هر نعمتی شکری واجبه؟ پس من در طول این سالیان عمرم که تو این نعمت ارزشمند غوطه ور بودم اصلا به شکرانه این نعمت کاری انجام دادم؟بر فرض یه الحمدالله گفته باشم. کافیه؟؟ وقتی حساب دودوتا کردم دیدم نه! باید یه کاری بکنم. باید یه حرکتی به خودم بدم. اخه ما آدما عادت کردیم قدر نعمتی رو که توش هستیم ندونیم و همیشه زیاده خواهی کنیم. ولی وقتی که اون رحمت از دستمون رفت، می فهمیم چه چیز باارزشی رو به هدر دادیم. حالا یا عمرمونه! یا جوانی! یا فرصت! یا امکانات! یا حتی یک نماز دو رکعتی!
چه خوبه در این فرصتی که به وجود اومده تک تک مون شروع کنیم. نامگذاری این سال به این اسم هشدار خوبیه برای همه ما تا سعی کنیم، قدمی برای مسلمون تر شدن برداریم! که اگه این قدم رو برداشتیم می تونیم سربلند و به دور از شرمندگی دعای فرج بخونیم و از خدا ظهور اقا رو خواستار باشیم. بگیم یابن الحسن ما آماده ایم بیا که می خوایم در رکابت باشیم.... انشاءالله
این برگ از دفتر انتظارمون رو با روایتی از بحار الانوار به انتظار مولامون میشینیم:
روایت شده است که هر که بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید:
أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّل فَرَجَهُم
نمیرد تا امام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف را درک نماید.
به همه دوستان خوبم توصیه میکنم حتما در این پایگاه عضو بشن و حداقل در قسمت آموزش الکترونیکی شرکت کنن. اموزش سیره نبوی برای خودسازی همه ما خیلی لازمه. از قافله عقب نمونید از ما گفتن بود! به امید ظهور . یا مهدی مدد ادرکنی (عج)
التماس دعا
ربنا تقبل منا انک انت السمیع العلیم والحمد لله رب العالمین
اللهم عجل لولیک الفرج
بسم رب الحسین
یا رب الحسیناشف صدر الحسینبظهور الحجه
اللهم عجل لولیک الفرج
شافع ما باش در قیامت ای سرور جوانان بهشت
«بسم رب المهدی»
سلام به همه چله نشینان صفحات انتظار
نمیدونم چی شد یاد این متن افتادم که تو احوالات شب معراج برای پیامبر (ص) رقم زده شده. به قول بزرگواری که میگه: امروز روزی معنوی مون این بوده! انگاراین بار ما هم باید مهمون این شب بزرگ باشیم. شبی که در اون پیامبر اسلام سوار بر براق به دیار نادیده ها نائل شدند.
گفتگوی پیامبر (ص)با فرشته ای به نام عزرائیل در شب معراج!
جناب ملک الموتی که دور و نزدیک همه مون ملاقاتی با ایشون داریم...
پیامبر اسلام (ص) از عزرائیل پرسید: آیا هر کس در هر جایی که به حال موت می افتد تو او را می بینی و بر بالین بسیاری از چنین انسان هایی حاضر میشوی؟
عزرائیل (ع) جواب داد:
آری ای محمد! بدان که تمام دنیا و هرچه در آن است به امر و اراده خداوند در تسخیر من است... و هیچ خانه ای نیست مگر اینکه در هر روز پنج نوبت به آن خانه سر میزنم. وقتی میبینم مردمی جمع شده و برای مرده خودشان گریه میکنند به انها میگویم: گریه نکنید که دوباره نزد شما برمیگردم و آنقدر می ایم و میروم تا هیچ کدام از شما را باقی نگذارم.
رسول خدا(ص) از جبرئیل (ع) پرسید: آیا برای انسان حالتی سخت تر از مرگ هم وجود دارد؟
جبرئیل (ع) جواب داد: سختی بعد از مرگ شدیدتر و سخت تر از خود مرگ است!
روایت جابربن یزید جعفی از پیامبر (ص) هنگام معراج:
شیخ اقدام احمدبن محمد بن عیاش در «مقتضب الاثر» روایت کرده از جابربن یزید جعفی که گفت: شنیدم سالم بن عبدالله بن عمر بن الخطاب میگفت:
شنیدم رسول خدا(ص) میفرمود: خدای عزوجل وحی فرستاد به سوی من در ان شبی که مرا به سوی خود برد که:«ای محمد! چه کسی را جانشین خود کردی در زمین بر امت خود؟» و او داناتر بود به این.
گفتم ای پروردگار من! برادرم را.
فرمود: ای محمد (ص) ! علی بن ابیطالب (ع) را؟
گفتم:اری! ای پروردگار من!
فرمود: ای محمد! من واقف و اگاه شدم بر زمین. پس برگزیدم تو را از ان. پس ذکر نمیشوم مگر آنکه تو ذکر شوی با من. آنگاه در مرتبه دوم به نظر علمی نگاه کردم به آن. پس اختیار کردم از آن علی بن ابیطالب(ع) را. پس گرداندم او را وصی تو.
پس تویی سید انبیاء و علی است سید اوصیاء. آنگاه مشق کردم از برای او اسمی از نامهای خود. پس منم اعلی و اوست علی.
یا محمد! به درستی که من خلق کردم علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه را از یک نور. آنگاه عرضه داشتم ولایت ایشان را بر ملائکه. پس هر که قبول کرد آن را از مقربان شد. و هر کسی انگار نمود آنرا از کافران شد.
ای محمد! اگر بنده ای بندگان من عبادت کند مرا تا آنکه منقطع شود آنگاه ملاقات کند مرا با انکار ولایت ایشان داخل میکنم او را در اتش خود.
آنگاه فرمود: ای محمد! آیا دوست داری که ایشان را ببینی؟
گفتم: آری.
فرمود: پیش برو در جلو خود.
پس پیش رفتم. دیدم علی بن ابی طالب و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و حجه قائم را که گویا مثل ستاره درخشان است در وسط ایشان. پس گفتم: ای پروردگار من! کیستند اینها؟
فرمود: ایشان امامانند و این کسی که ایستاده است حلال میکند حلال را و حرام میکند حرام را و انتقام میکشد از اعدای من.
ای محمد! او را دوست دار زیرا که من او را دوست دارم و دوست دارم کسی را که او را دوست میدارد.
منبع: نجم الثاقب و کتاب سیری در شب
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
در ادینه های دلتنگی...
در شرقی ترین نقطه دور...
در فراسوی سالها و هزار رنگها...
در کویر دلتنگی هایم...
در انتها ترین بی پایان امید...
چشم به راه امدنت به انتظار نشسته ایم...
محبوبا...
بر سر راهی به انتظار نشسته ایم,
که می دانیم, روزی با تن پوش سبز امامت,
گستره شب را به ندایی خواهی زدود...
به روزی که غزل ظهورت را در ان خواهی سرود...
نمی دانم چه روز و چه وقت, سالهای زمستانی مان را بهاری خواهی کرد
نمی دانم در کدامین ادینه, غروب شب انتظار از پس سالیانی دراز خواهد رسید
اما می دانم...
می دانم که چیزی به پایان شب نمانده است...
می دانم که روزی, در همین نزدیکی, پرده از روی خورشید کنار می رود...
می دانم که روزی, جایی, یوسفان عالم را به جمال دلربایت, نورافشان می کنی...
میدانم...
می دانم که خواهی امد...
......... لینک دوستان ...........
